Fundering woonunits

We hadden een container laten komen voor onbruikbaar groenafval. Deze was vol en mocht weg.

De woonunits komen op tegels te staan. Deze moeten op de goede plek liggen, horizontaal liggen (om wat te kunnen schuiven) èn op de goede hoogte liggen. En dat over een lengte van 17 meter: laserwaterpas.

Het ingraven van een 40x60 grindtegel valt niet mee als de grond vol wortels èn 15cm gebroken dakpannen ligt...

Mooi spul, zo'n laser-waterpas :-)
Een nadeel van deze waterpas is wel dat hij zo nauwkeurig is, dat je ook zo nauwkeurig gaat werken. Eigenlijk alleen omdat het kan... De stenen liggen nu binnen 3mm op hoogte, terwijl 1 cm ook prima is.

Hier liggen ze perfect op hoogte, wat minder perfect in een rechte lijn. Maar dat schuiven we wel bij...

Hutje bouwen (Ecohuis 0.1)

Voor het plaatsen van de units moet het maanlandschap dat de graafmachine heeft achtergelaten vlak gemaakt worden. Er komt nog veel puin boven. Maar ook glas: de vorige eigenaar heeft een kuil gegraven en daar een berg scherven in gemikt (ongeveer een halve kliko!).... Rieken en zeven maar!

Van een aantal overtollige pallets hebben de kinderen een hut gebouwd: Ecohuis 0.1. Gerrie heeft even geholpen met het beginnetje, maar daarna kregen de kinderen door hoe het werkte. Ze hebben de muren bekleed met oude vloerbedekking-tegels, en een dak van blikken dakplaten.

Onze spijkers zijn nu wel zo ongeveer op ;-) Maar het resultaat mag er wezen! 's Middags was er een enorme hoosbui, en de hut was mooi droog gebleven.

"Wat je met oliedruk kan doen, moet je niet met bloeddruk doen", zo vertelde een collega van Peter eens. Nou, groot gelijk! De Skidster helpt met van alles, bijvoorbeeld het vlakken van het terrein met een omgekeerde pallet.

Gijs en Marlies kwamen langs, net tijdens een flinke regenbui. Een goed moment om bij te kletsen en te eten tot het weer droog werd. Jasper en Steef hadden grote lol samen!

De regen hield op, maar de plek waar de graafmachine steeds overheen reed bleef nog lang nat. En met blubber kun je heerlijk spelen!

Gastles op Mondomijn

Peter was gevraagd om op Mondomijn, de school van de kinderen, een les te geven over het bouwen van een strobalen huis. Het thema op school was "evenwicht en balans". Peter's verhaal ging in op de kringloop van een huis. Wat doe je met een huis als het gesloopt wordt? Wat kan je nog met het afval? Hoe zit dat met ons (nog te bouwen) strobalen huis?

Groepen 3 en 4 met een dia over een kringloop. Op de tafel een brok puin.

De twee kleutergroepen kregen een korte versie van de presentatie. Aangepast op de beleving van de kleuters was het een leuke les!

En 's avonds weer naar Wijbosch. Deze keer ging Sem mee, met natuurlijk alle elastiekjes en Loom's. "Voor jong en oud!" Met dank aan oma Agnes, die voor boekjes, voorbeelden en een extra loombord zorgde :-)

Demonteren van de woonunits

Een paar maanden geleden hebben we op Marktplaats woonunits gekocht, waar wij de komende jaren in gaan wonen. Ze staan nu nog bij de vorige eigenaar in Erp, maar binnenkort gaan we ze verhuizen naar Wijbosch, achter op ons terrein. 

Woonunits nog in gebruik bij de vorige bewoners. Over ongeveer een maandje trekken wij erin!

Het geheel bestaat uit 7 containers van ieder 6.20m x 2.55m. In totaal dus 17.85 lang, bij 6.20 breed.
Tegen de helft van de voorkant staat een veranda, die we ook meeverhuizen.

plattegrond van de woonunits

De units zijn nu leeg, en kunnen klaar gemaakt worden om te verplaatsen. Dat is veel werk: er moeten veel leidingen, panelen, planken, verwarmingen etc.  losgemaakt worden.

De kinderen helpen mee, of spelen in de tuin.  Hier Flip, Agnes en Daaf aan het werk.

Emke en Steef op de pallet-hut. Gaaf!
Links een enorme zandberg, van wel 3 meter hoog. Nog gaver..!!

Peter krijgt een belangrijk telefoontje: de verkoop van het huis in Mierlo is rond! 

 Doorkijkje van de keuken naar de woonkamer. 

Daaf let goed op bij het losmaken van de stroomdraden. Kan hij het straks zelf ;-)

Artikel Brabants Dagblad

Na een leuk en gezellig interview heeft de schrijfster Brigit Groeneveld ons project goed onder woorden weten te brengen.

Puin weg!

Het laatste weekend voordat het puin weg geschept wordt. Er moet nog best veel gesloopt, uitgeriekt en opgestapeld worden. Sonja en Kjeld komen onverwacht langs, Sterre (een meisje uit de buurt) komt met Emke spelen, en zondag zijn Herbert en 37-weken-zwangere Kiki langs geweest. 

Ondanks alle bezoek hebben we veel kunnen doen: de kinderen hebben veel zelfstandig gespeeld. Heel fijn!

De kinderen vermaken zich prima. Hier hebben Daaf en Steef veel lol samen!

 
Sonja en Kjeld kwamen nog even langs. Heel gezellig en meteen even de laatste pannen op het dak gelegd. Altans, op 40 na.

Handig als je lang bent: Kjeld kan de pannen zo aangeven!

Vanuit het hele terrein verzamelen we het puin op twee enorme bergen.
Bruikbare materialen stapelen we op pallets.

Het afbreken van het laatste stukje schuur...!

Bij het weghalen van één van de vloerplanken, vonden we een muizennestje met pasgeboren muisjes. Plank snel weer terug gelegd, in de hoop dat mama-muis niks in de gaten zou hebben!
(29 juni: 2 van de 5 muisjes hebben het toch nog gered!)

Een markant (maar lelijk) element van het terrein heeft zijn laatste minuten geteld. Het is tijd om de mik van de put af te breken. Met de Skidster tilt Peter de ligger op, zodat het scharnier onbelast is. Nadat het scharnier opengeslepen is, kan de Skidster de ligger rustig laten zakken en naar de oud-ijzer-stapel slepen. 

En dan is het moment aangebroken voor de grote schoonmaak. Tonnen puin worden met elke aanhanger afgevoerd.

 Nog meer puin, puin en nog eens puin...

Resultaat: een maanlandschap!

En aan het eind van de dag is de strijd beslist. De put zal er waarschijnlijk ook aan moeten geloven, omdat hij wellicht in het huis valt.

4 afspraken op een doordeweekse donderdag

Oppas-vriendjes geregeld voor de kinderen, maar Emke was plotseling ziek, en ging dus naar opa en oma. Peter en ik gingen een dagje op en neer naar Wijbosch, om allerlei dingen te regelen.
's Ochtends bezochten we de nieuwe school (de Regenboog), waar de kinderen na de zomervakantie naar toe gaan. Het lijkt ons een leuke, kleine school. De kinderen mogen vóór de vakantie al een paar keer komen wennen, zodat ze in de zomervakantie al wat vriendjes hebben in de buurt.
Om 11:00 stond er iemand op de stoep die kwam praten over een subsidie-project voor erf-beplanting. Gratis en voor niks mogen we bomen, hoogstam fruitbomen, (gemengde) hagen en houtsingels bestellen. We moeten een tekening maken met daarop onze wensen, dan wordt in de herfst de beplanting geleverd. Hoe gaaf is dat...!!

Meteen erna werd de houtcontainer opgehaald. Weer 10 kuub afval minder op ons terrein :-)

WEG=WEG !

Vervolgens kwamen 2 mensen van de gemeente, om de kadastrale kaart bij te werken. Alle gesloopte schuren worden geschrapt op de tekening.
Daarna kwam een oud-ijzer handelaar, die een bod deed op onze berg oud ijzer. We vonden het te weinig, dus hij ging zonder resultaat weer naar huis...

Peter en ik hadden nog een uurtje om te eten en wat puin uit de grond te scheppen, want om 14:00 kwamen Marion en Inge al op bezoek. Zij kwamen langs om ons terrein "energetisch" op te ruimen. Dat leek ons fijn, aangezien er in het verleden veel narigheid is gebeurd in en om ons huis. Ik ben erg benieuwd of wij ons nu ook wat prettiger voelen in het huis, want we hadden allebei steeds het gevoel ongewenst op bezoek te zijn in andermans huis.

De groentetuin heeft maar moeite met opstarten. Waarschijnlijk komt het door gebrek aan voedingsstoffen, want ik heb niet de tijd genomen de bodem te verbeteren. Zaadjes ontkiemen wel, maar groeien vervolgens niet verder. Bladeren kleuren geel of worden aangevreten door -ik weet niet wat voor beestjes. Aardappels hebben last van een of andere ziekte. Alleen de radijsjes hebben het geweldig naar hun zin, dus nu eten we bij iedere maaltijd lekkere pittige radijsjes :-)

Gelukkig heb ik 4 soorten aardappels gepoot, en er blijkt groot verschil te zijn tussen de soorten. Leerzaam!

Wie o wie eet mijn planten op? Ik zie totaal geen sporen van beestjes!

Courgette: gele bladeren en niet verder willen groeien....

Hier hetzelfde bij de olijfkomkommer...

Alleen de radijsjes groeien de pan uit!

Bordje gemaakt door Emke :-)

Oja, mijn munt-pallet doet het ook erg goed! 4 soorten munt woekeren lekker door elkaar heen.

Eenmaal thuis in Mierlo maken de kinderen hun eigen groentetuintje in de zandbak :-)

Camera's

Hoewel we geen spullen van waarde op het adres hebben, willen we niet dat er mensen op het terrein komen neuzen zonder dat we dat weten...

Bij het ophangen van deze camera bleek dat de muur ter plekke vol kogelgaten zit. Gerrie wist te vertellen dat de lagere delen van deze muren na de oorlog opnieuw zijn opgemetseld (met geraapte stenen uit gebombardeerde gebouwen) om de schade te herstellen. Er is veel gevochten in Eerde, Wijbosch, en Schijndel. 

@#!%&*@#$!!

Grrrr.... toen Peter vanmiddag wat spullen kwam halen in Wijbosch, bleek onze mooie grote trampoline te zijn gejat. Ons cadeau, van Hettie gekregen. Stelletje sukkels..!!!!
Meteen aangifte gedaan, en op Marktplaats een nieuwe uitgezocht. We gaan komend weekend een webcam ophangen, zodat we de boel een beetje in de gaten kunnen houden. 't Is toch niet te geloven dat dat nodig is...??

Project X

We hadden een heerlijk lang Hemelvaart-weekend op de Aakendonk. Er kwam weer lekker veel hulp en wat is er weer veel gedaan..!

Woensdagmiddag na de gym van Emke en Steef vertrokken we al vanuit Mierlo. Spullen inruimen (het blijft toch altijd een hele verhuizing...), en lekker nasi met saté gegeten. Maurice kwam na het eten, en bleef weer gezellig slapen.
 

Op één benzinebrandertje kan je echt héérlijke gerechten maken :-)

Donderdag kwam de hulptroep uit Veldhoven: Cas en Maria. Samen met Maria heb ik op het hele terrein heel veel slooptroep (m.n. hout en metaal) opgeruimd. Cas leefde zich met een voorhamer uit op de laatste muren van de grote schuur. Maar met een lier ging het toch sneller, en zo trokken we met gemak de laatste 2 muren om met de lier. Dat gaf me toch een dreun...! Spectaculair!
Ik gaf nog een rondleiding aan Margo en Sjaak uit Mierlo, van hen hebben we de dakpannen gekregen voor op de witte schuur. Super bedankt!

Je moet goed kijken op deze foto, maar links staat Daaf de lier aan te spannen, rechts de muur die ieder moment om kan donderen.

Pauze, met fenomenaal uitzicht over ons terrein. Nu de paarse muur nog!

Onze kleinste bouwvakker regelt het allemaal zelf: helm, handschoenen, bril en gereedschap.
Opeens liep hij zo rond en begon fanatiek te hameren op een stukje muur :-)

Cas haalt met de hand de palen eruit, Maurice sloeg de betonnen panelen aan gruzelementen.

De volgende dag doet Peter met de Skidster de rest.

Vrijdagmiddag kwamen Erica, Eva en Ivo. In een treintje hebben we met z'n allen een paar honderd dakpannen op het dak van de witte schuur gelegd. Wat een teamwork!

Tilly in haar rolstoel kwam nog langs, en zoals bijna iedere dag kwam Gerrie kijken (en helpen met de dakpannen!) en natuurlijk was Maurice de hele dag van de partij. Genoeg aanloop dus!

In een treintje ging het vliegensvlug! De 3 mensen die de pannen uit de aanhanger aanleverden, staan niet eens op de foto. Kan je nagaan!

Nog 2 keer pannen halen uit Mierlo, dan kunnen we het dak afmaken. Maar het is nu al mooi!

Het is mij niet goed bevallen het weiland om te laten spitten (door de graafmachine), en het vervolgens voor de groentetuin te gebruiken. Werkelijk overal komt het kweekgras weer boven. Ik zei het nog van te voren, maar iedereen was ervan overtuigd dat het gras echt wel dood zou gaan onder de grond. Nou, NIET dus. Kruiwagens met enorme hompen kweekgras haal ik er uit. Om maar niet te praten over alle kleine worteltjes die er nog zitten, en allemaal één voor één uit beginnen te lopen...
Dat gaan we dus anders doen in de toekomst. Vandaag een experiment: het gras bedekken met 2 lagen bruin karton (nietjes, plakband en stickers er af halen), karton goed nat maken, daar bovenop een laag zwarte aarde (waar je nog wat ondieps in kan planten). Ik ga wat verschillende bedekkingen proberen: aarde, stalmest, compost en houtsnippers. Het karton vergaat langzaam, en wordt goede humus voor de grond. Het onkruid eronder krijgt geen licht en gaat dood. Het bodemleven krijgt wel gewoon zuurstof, en blijft dus leven. Het moet wel 2 jaar blijven liggen, maar het schijnt dat je daarna perfecte grond hebt! Maar oja, we hebben wel 3000 m2 te doen. Dat zijn wel wat lapjes karton...

Ik heb er tomaten, afrikaantjes en pompoen op gezet. Zaailingen die ik over had. Ben benieuwd of de konijnen die lekker vinden, want het ligt wel buiten het hek!

Dan hadden we nog Project X. Voor wie niet meer weet wat dat is, kan je hier je geheugen opfrissen. Dat stond voor deze vrijdag in Wijbosch gepland. WIJBOSCH, of all places! Eén relletje, en het hele dorp is al van de kaart weggeveegd. Dat wilde de politie natuurlijk voorkomen, dus die hebben man en macht ingezet om jongeren buiten het dorp te houden. De hele dag lieten de agenten hun spierballen zien d.m.v. auto's, busjes, motoren, fietsen, een helikopter, en ME-busjes (zelfs over de Aakendonk!), om de jeugd te laten weten dat ze beter niet naar Wijbosch konden komen. Het heeft goed geholpen, want het is redelijk rustig gebleven in het dorp. We hebben nog wel het een en ander gehoord aan herrie en geschreeuw, maar het is gelukkig niet geëscaleerd...

Wij hadden wel enkele voorzorgsmaatregelen genomen tegen mogelijke idioten op ons terrein. Ons stekkie is de afgelopen 5 jaar als hang- (en sloop-)plek gebruikt door jongeren, dus het was niet ondenkbaar dat ze na een mislukte poging in het dorp, naar ons huis zouden komen. Wij regelden dus onze eigen knokploeg: onze buren Willem en Annemiek, en Ludo. We hadden een heerlijk rustig avondje bij het kampvuur :-). Maar met het geschreeuw uit het dorp op de achtergrond, vond ik het toch wel een beetje spannend...
Wij voelden ons overigens toch best veilig, want aan het begin van de Aakendonk heeft de hele avond een patrouille gestaan. Privé-bewaking!

Je moet met een vergrootglas kijken, maar aan het einde van de straat staan een politieauto en een politiebusje. Daaf en Emke staan klaar met hun zelf gemaakte zwaarden, om de stoute jongens een lesje te leren.

Zaterdag: vergeten brood te bakken, dus Peter naar de bakker in het dorp. Daar hoorde hij meteen de eerste verhalen van de afgelopen avond. We werden door een andere (onbekende) klant in de winkel uitgenodigd om met de kinderen naar hun pasgeboren kalfjes en jonge poesjes te komen kijken. Wat een leuk spontaan idee! Dat aanbod namen we graag aan, dus na het ontbijt gingen we met z'n allen (ook met Maurice en Marlies Coppens die vandaag kwam helpen) op bezoek bij Mia en Martin (?) op de boerderij.

Marlies hielp mij met de opslag voor het kampvuurhout. Bosmaaieren, stoeptegels leggen, palen in de grond zetten, hout zagen, en stapelen maar! Volgende keer ga ik het dakje afmaken.

Zondag stond in het teken van opruimen. Peter verplaatste vele pallets met tegels, bakstenen, dakpannen enz. Ik heb hele stukken grond opgeschoond en aangeharkt. Wow... wat ziet dat er nu netjes uit!!

´t Is soms nog wel wat oefenen, maar de Skidster doet het sjouwwerk.
Dat hoef je tenminste niet met je eigen rug te doen!

Kijk nou hoe mooi! Begint al ergens op te lijken, toch?

Gezellige afsluiting van dit fijne weekend: pannenkoeken eten met Dori en Fred. Daarna moe en voldaan naar Mierlo. Allemaal bruin van de viezigheid, maar ook van de zon :-)

Heerlijk als je eens niet hoeft te koken en af te wassen!